www.thecostam.fora.pl

Alexandra

Spokojnie zaraz je znajdziemy - powiedziała i kucnęła rozglądając się po ziemi.- Może spady i wpadły pod łóżko czy coś- wyszeptała i zaczeła sie rozgladac.

Mike Rock

- Taaa... - mruknął, a jego mina mówiła sama za siebie, gdyż był to grymas, którego nie powstydziłby się stary karczmarz po paru dzbanach miodu.
- Albo ktoś tutaj był, a ja nie zauważyłem istotnych śladów. - dodał i rozejrzał się dookoła.

Alexandra

- Myślisz ze ktoś przyszedł, zabrał leki i wyszedł?- zapytałą i podniosła głowę spoglądając na niego. chyba razej niezbyt kozystnę - dodała na wytłumaczenie.

Mike Rock

- Nie, nie, nie... - mruknął i potarł blady policzek rozglądając się dookoła, aby po chwili zatrzymać spojrzenie na słodkiej twarzyczce Alex, na której malowało się czyste niedowierzanie.
- Leki wciąż tutaj są, jestem tego pewien...a ten ktoś szukał czegoś innego, czego tutaj nie znalazł. - dodał i zmarszczył lekko brwi.

Alexandra

- Czego i kto mógł tego szukać?- spojrzała mu wprost w oczy i zajrzała pod szafkę. Wsadziła dłoń pod nią i wyciągnęła Fiolke.
-Chyba mam zgubę- powiedziałą z uśmiechem pokazując mu leki.

Mike Rock

Na widok znajomej, żółtej fiolki na twarzy chłopaka pojawił się wyraz ulgi, a ona sam potarł ze zmieszaniem blady policzek, który powoli - za jego sprawą - przybierał bladego odcieniu szkarłatu.
- Jesteś wspaniała!! - mruknął i uśmiechnął się szeroko. - A czego szukał? - w odpowiedzi wziął do dłoni dziennik i podniósł go ku górze, unosząc jedną brew.

Alexandra

-Podała mu fiolke z lekkim delikatnym uśmiechem.- Widać że jest ważny , wiec lepiej go pilnuj.- poradziła z i wstała z zeiemi

Mike Rock

- Tak...dlatego zostawiłem go na Wyspie...i miał tutaj pozostać, na wieki. - odparł spoglądając na stary dziennik, który tkwił w jego dłoni. Zawsze, gdy spoglądał na pismo swojej matki ze wzruszeniem odnajdując kolejne litery, które pisała w sposób identyczny jak on, czuł jedynie żal i gorycz... Już wielokrotnie pragnął spalić owy dziennik, jednak nie potrafił.

Alexandra

Ale on i tak Cie przywołał czując że na wysopie dzieją sie złe żeczy, magiczne- powiedziałą dosyć rozmarzonym głosem- a zarazem niemożliwe ..-spojrzałą na niego.

Mike Rock

- Wierzysz w to...w to wszystko co się tutaj dzieje? - zapytał cicho, spoglądając na dziewczynę z bezczelną intensywnością, która zawstydziłaby niejedną osobę. - W magię, demony, potwory...w rzeczy, które kiedyś mogłaś ujrzeć jedynie w stronnicach ksiąg?

Alexandra

-Wciąż mi cięzko.. to jest niesamowite- wyszeptała , mimo że jego wzrok palił na jej policzkach rumieńce to ona nie odwróciła oczu od jego fikuśnych tęczówek. Patrzała z nie z fascynacją.

Mike Rock

- Tak...niesamowite. - powtórzył nie odrywając od niej spojrzenia. Czyżby miał na myśli jej osobę, a nie to co działo się na Wyspie?
- Ja też tak sądziłem...jednak, gdy odnalazłem to miejsce uwierzyłem, że tutaj wszystko jest możliwe. I zrozumiałem dlaczego tak wielu ludzi pragnie je odnaleźć... - dodał i uśmiechnął się lekko.
- Wyspa kryje w sobie pokłady magii, która tylko czeka aż ja ktoś uwolni.

Alexandra

-Ale nie można jej uwolnić prawda?- zapytała choć to było oczywiste. Oblizała nerwowo usta , jego wzrok peszył ją, sprawiał że miała ochote rzucic sie na niego i wycałować go od góry nadół!

Mike Rock

- Można...czyżbyś zapomniała, że tutaj wszystko jest możliwe? - zapytał i mrugnął do niej wesoło, niczym mały chłopczyk, który za chwilę zrobi komuś jakiegoś upragnionego psikusa. Starał się odrzucić od siebie egoistyczne myśli na jej temat, chociaż niektóre wciąż powracała...a on był skory uwierzyć, że sa one właściwe.

Alexandra

-Co jeszcze magicznego skrywa wyspa. Co jeszcze możesz mi pokazac? Opowiedziec?- zapytała z tymi iskierkami ciekawosci w oczach.l.