www.thecostam.fora.pl

Alexandra

Dziewczyna rozglądała się półprzytomnym wzrokiem po holu. Był duży i okazały.
Piękny bogato zdobiony żyrandol , powieszony na samym środku tego cudownego pomieszczenia , które miało być tylko poczekalnią , tylko dopełniał wystrój.
Ktoś podszedł do Alexandry i podał jej czyste i suche ubrania.
-Dziekuje bardzo- Dziewczyna pozwoliła sobie na chwilkę uśmiechu który zaraz później znikł gdzieś w otchłani jej serca. Jej słabe nóżki wstąpiły na kamienne, marmurowe schody. Udała się na pierwsze piętro i zaczełą szukać pokoju 23.

Mike Rock

Gdy wszedł do holu zdołał tylko zobaczyć znikającą, lekko przygarbioną postać dziewczyny oraz sztuczny uśmiech jednego z lokajów, który z elegancja witał nowych gości. Kobiety, mężczyźni, dzieci...wszyscy wyglądali żałośnie w przemoczonych ubraniach. Nie wiedzieli co ich czeka, nikt nie wiedział...a Mike mógł się tego tylko domyślać.
Jego spojrzenie zatrzymało się na potężnym szklanym żyrandolu, który zdobił dziwną mozaikę widniejącą na suficie holu. Nie potrafił docenić jego piękna, misternego wykonania... - był on dla niego zbyt kiczowaty, doskonały. Z ust chłopaka wyrwało się prychnięcie, kiedy to starał się zagłuszyć głos sumienia, obrazy wspomnień.
- W czymś Panu pomóc?
- Nie...nie...poradzę sobie, dziękuje. - mruknął i mimo wolnej windy ruszył po schodach, w prost na trzecie piętro. Po drodze mijał ludzi oraz lokajów - było ich mnóstwo - po chwili stracił rachubę.

"Strzał. Pisk opon...krzyk, jego krzyk... nie dziś nie był pewien czy to on krzyczał, czy jego sumienie."

Pokój numer 33.